Bazı
şeyler için artık sabrım yok; ukala biri haline geldiğim için değil, aksine
hayatımda artık beni mutsuz eden ya da üzen şeyler ile vaktimi daha fazla
kaybetmek istemediğim bir noktaya ulaştığım için…
Laf
sokmalara, haddinden fazla eleştirilere ve hangi türden olursa olsun talep ve
beklentilere artık sabrım yok.
Benden
hoşlanmayan insanları memnun etmeye, beni sevmeyen insanları sevmeye ve bana
gülümsemeyen insanlara gülümsemeye yönelik arzumu kaybettim. Artık yalan
söyleyen ve beni yönetmek isteyen insanlara bir tek dakika bile harcamak
istemiyorum. Oyunların, ikiyüzlülüğün, sahtekarlıkların ve ucuz övgülerin
olduğu ortamlarda bulunmak istemiyorum.
Çok
bilmişliğe ve akademik ukalalığa tahammülüm yok. Aynı şekilde boş dedikodulara
da bulaşmak istemiyorum. Uyuşmazlıklardan ve karşılaştırmalardan nefret
ediyorum.
Farklılıklardan,
hatta zıtlıklardan oluşan bir dünyaya inanıyorum, bu nedenle katı ve toleransı
olmayan olan insanlardan kaçınıyorum.
Arkadaşlıkta
sadakatsizlikten ve ihanetten hoşlanmıyorum. Birisine nasıl iltifat edileceğini
ya da cesaretlendirmek için ne diyeceğini bilmeyen insanlarla bir arada
olamıyorum.
Abartılar
beni sıkıyor
.
Ve her şeyin de üzerinde, sabrımı hak etmeyen hiç kimseye sabrım yok”.
*
MERYL STREEP
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder